به نقل از «ایسنا»

نمای کامل سیاره ما در نخستین نمای کامل ثبت‌شده با یک ماهواره رصد زمین

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۲۷۸۸۷

یک ماهواره رصد زمین در نخستین نمای کاملی که از سیاره ما ثبت کرده است، جزئیات دقیقی را از آن نشان می‌دهد.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، در جدیدترین تصویر جهانی از زمین می‌توان دریاهای فیروزه‌ای رنگ در اطراف کوبا، آتش‌سوزی زمین‌های کشاورزی در شمال هند و بقیه سیاره را دید. این تصاویر در نخستین نمای کامل ثبت‌شده توسط ماهواره رصد زمین موسوم به «NOAA-۲۱» دیده می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تصاویر زمینی که این نما را تشکیل می‌دهند، در پنجم و ششم دسامبر با سیستم موسوم به «مجموعه رادیومتر تصویربرداری مادون قرمز مرئی»(VIIRS) روی ماهواره گرفته شده‌اند که در ۱۰ نوامبر از «پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ»(VBG) پرتاب شد. سیستم VIIRS، تصاویر را در هر دو طیف نور مرئی و مادون قرمز جمع‌آوری می‌کند و به دانشمندان امکان می‌دهد تاجزئیات سطح زمین را ببینند.

تصویر NOAA-۲۱ از اقیانوس در اطراف فلوریدا و کارائیب که بین پنجم تا ششم دسامبر ۲۰۲۲ گرفته شده است تصویر ثبت‌شده با سیستم VIIRS ماهواره NOAA-۲۱ از شمال هند که دود ناشی از سوختگی‌ زمین‌های کشاورزی را نشان می‌دهد

سیستم VIIRS، اطلاعات حیاتی را در مورد اقیانوس‌ها، جو و خشکی در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد. این سیستم می‌تواند تفاوت‌های رنگ اقیانوس را تشخیص دهد و به دانشمندان بگوید فیتوپلانکتون‌ها در کجا هستند یا شکوفه‌های جلبکی خطرناک در امتداد سواحل محل سکونت انسان شکل گرفته‌اند. داده‌های جوی این سیستم می‌توانند به دانشمندان در پیش‌بینی و نظارت بر حرکت طوفان کمک کنند.

ماهواره NOAA-۲۱، دومین ماهواره عملیاتی از مجموعه موسوم به «سیستم ماهواره‌ای مشترک قطبی»(JPSS) است که تصاویر جهانی قطب به قطب را ارائه می‌دهد. ماهواره «NOAA-۲۰» متعلق به این مجموعه، در نوامبر ۲۰۱۷ پرتاب شد. پیش از آن، ماهواره «Suomi-NPP» متعلق به «ادارهٔ ملی اقیانوسی و جوی آمریکا»(NOAA) و ناسا در سال ۲۰۱۱ پرتاب شد و طرحی را برای سیستم ماهواره‌ای مشترک قطبی فراهم کرد.

ماهواره‌ها قطب به قطب می‌چرخند و کل سطح زمین را دو بار در روز مشاهده می‌کنند. همه آنها حامل یک سیستم VIIRS هستند.

سومین ماهواره JPSS قرار است در سال ۲۰۲۷ پرتاب شود و چهارمین ماهواره هنوز تاریخ مشخصی برای پرتاب ندارد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ماهواره زمین ناسا ماهواره سازمان فضايي ايران دانشگاه تربيت مدرس زمین مراكز تحقيقاتي فناوري نانو ناسا دیابت ماهواره سازمان فضايي ايران دانشگاه تربيت مدرس دیابت سیستم VIIRS

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۷۸۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برقراری نخستین ارتباط بلوتوثی با فضا/ مقرون به‌صرفه و کارآمد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از تک کرانچ، در چهارم مارس، مأموریت هم‌سواری «ترنسپورتر ۱۰» (Transporter-10) شرکت اسپیس‌ایکس از پایگاه نیروی فضایی واندنبرگ کالیفرنیا پرتاب شد و دو ماهواره متعلق به شبکه هابل را به مدار زمین فرستاد. این ماهواره‌ها اکنون موفق به انجام کاری به ظاهر غیرممکن شده‌اند: برقراری ارتباط بلوتوث با زمین از فاصله بیش از ۳۷۰ مایلی (۶۰۰ کیلومتری).

شبکه هابل که در سال ۲۰۲۱ توسط الکس هارو، بن وایلد، و جان کیم تأسیس شد، با چالشی سخت روبرو بود، زیرا ارتباطات بلوتوث معروف به این هستند که حتی وقتی کاربران در یک اتاق هستند نیز ممکن است قطع شوند. وایلد، بنیان‌گذار شرکت دیگری که با اینترنت اشیاء (IoT) سروکار دارد، وقتی برای نخستین بار با این مفهوم آشنا شد، شگفت‌زده شد. با این حال، از طریق تجربیات خود با دستگاه‌های مبتنی بر اینترنت اشیا ء، به این نتیجه رسید که این دستگاه‌ها بسیار انرژی‌بر و گران هستند از این رو برای ارتباط جهانی مناسب نیستند.

راه‌حل این مشکل در ارتباطات کم مصرف بلوتوث نهفته است که هابل به تازگی آن را به نمایش گذاشته است. هارو، مدیرعامل هابل، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: با نشان دادن اینکه ما می‌توانیم سیگنال‌ها را مستقیماً از تراشه‌های بلوتوث ارسال کنیم و آن‌ها را در فضا و از فاصله بیش از ۶۰۰ کیلومتری دریافت کنیم، هزاران شکاک که ادعا می‌کردند آنچه ما در تلاش برای انجام آن هستیم غیرممکن است را رد کرده‌ایم.

این فناوری چگونه کار می‌کند؟

هابل به هیچ وجه فناوری بلوتوث را دوباره اختراع نمی‌کند. در عوض، ماهواره‌های آن با تراشه‌های بلوتوث ۳.۵ میلی‌متری موجود در بازار که تنها یک به‌روزرسانی نرم‌افزاری دریافت کرده‌اند، ارتباط برقرار می‌کنند. این به‌روزرسانی به تراشه‌ها اجازه می‌دهد تا با استفاده از توان کم، از جمله یک ماهواره در حال چرخش در فضا، ارتباط برقرار کنند.

آنتن آرایه‌ فازی ماهواره، که مانند یک ذره‌بین عمل می‌کند، می‌تواند سیگنال‌های کم‌قدرت را از تراشه‌های روی زمین دریافت کند. محققان همچنین مجبور بودند مشکلات مربوط به داپلر و عدم تطابق فرکانس‌ها در ارتباطات را حل کند، زیرا داده‌ها بین اشیاء که با سرعت‌های بالا در حال حرکت بودند، مبادله می‌شدند.

این شرکت ادعا می‌کند که مشکل ارتباط جهانی را با کاهش ۲۰ برابری مصرف باتری و کاهش ۵۰ برابری هزینه‌های عملیاتی حل کرده است. شرکت قصد دارد یک میلیارد دستگاه در سراسر جهان را متصل کند و با فناوری خود صنایع مختلف را متحول سازد.

هارو افزود: مأموریت ما برای ساخت نخستین شبکه واقعاً جهانی، مقرون‌به‌صرفه و کارآمد پیشرفت قابل‌توجهی داشته است. 

هابل اعلام کرده است که هم اکنون با مشتریان آزمایشی در زمینه دستگاه‌های مصرفی، ساخت و ساز و زیرساخت، زنجیره تأمین و لجستیک، کشاورزی، نفت و گاز، و دفاع همکاری می‌کند.

راه پیش رو

اواخر سال جاری، هابل قصد دارد تا سومین ماهواره خود را در یک مأموریت ترنسپورتر دیگر به فضا پرتاب کند و در ماه‌های بعد با پرتاب چهارمین ماهواره، مجموعه بتا خود را تکمیل کند. تا اواخر ۲۰۲۵ تا اوایل ۲۰۲۶، این استارتاپ برنامه‌ریزی کرده است تا ۳۲ ماهواره را یکجا به فضا پرتاب کند تا مجموعه تولیدی خود را کامل کند.

هنگامی که این مجموعه آماده شود، امکان برقراری ارتباط بلوتوث با ماهواره هابل را حداقل ۸ بار در روز فراهم می‌آورد. با افزایش مقیاس مجموعه، هابل مشتاق است تا در خدماتی مانند نظارت بر خاک یا حتی مواردی که نیاز به پوشش مداوم دارند مشارکت کند.

وایلد در اطلاعیه مطبوعاتی گفت: با فروش سالانه نزدیک به ۵ میلیارد دستگاه بلوتوث، شبکه ما این ظرفیت را دارد تا با فراهم آوردن ارتباط جهانی قابل دسترس، کم‌مصرف و مقرون‌به‌صرفه، تأثیر قابل‌توجهی بر روی زمینه‌های متعدد داشته باشد.

انتهای پیام/